Zamonamiz qahramonlari

“G‘oyibdan kelajak, baxt bir afsona”. Har gal g‘ayratli va shijoatli odamlarni ko‘rganda  buyuk shoirning shu misrasi yodimga tushadi. 
Jizzax viloyati Zomin tumanidagi “Nasldor dala chorvasi” fermer xo‘jaligi rahbari Abdurashid Ishnazarov bilan suhbatlashganda ham shoirning mazkur misralarini esladim. Bu inson tom ma’noda mehnatkash, dilkash, samimiy tadbirkor ekan. Bir tomonda ferma binosi, yana bir tomonda bo‘yi naqd ikki yarim metrga qadar o‘sib ketgan makkajo‘xori paykali. Bir uyum qilib qo‘yilgan lavlagi, zamonaviy texnika vositalari, ishchilar dam olish binosi, baland qilib qurilgan  shiypon va yana fermaga    kirib keladigan bir kilometrlik yo‘lning  tutzor orasidan o‘tishi. Bularning barchasi fermer o‘ziga xos xarakterli inson ekanligidan darak beradi. 

– Dunyoning eng rivojlangan mamlakatlari, xususan Amerikada ham  makka va soya chorvaning asosiy ozuqasi hisoblanadi. Texnologiya qanchalik rivoj topmasin inson mehnat  qilmas ekan, hech narsaga erishib bo‘lmaydi. Bu yerda ham dunyoning u chetida ham  mashaqqat chekkan, ilmga tayangan odamlar yaxshi daromad olyapti, yaxshi yashayapti. Fermer bo‘lgach  xususiy mulk bir qadar tavakkal, yana bir qadar halovatsiz, ammo zavqli yashash ekanligini  sezdim, – deydi  Abdurashid aka. – Ustozu hamkorlar masalasida meni hayotning o‘zi siylagan. 7 yil davomida  resublikada ko‘pchilik yaxshi taniydigan tanti inson Boymirov bilan birga ishladim. U kishidan ko‘p narsani o‘rgandim. Oxirati obod bo‘lsin  Boymirov  juda mehnatkash, mashaqqatdan aslo cho‘chimaydigan omadli inson edi. Boymirovning uylarida ko‘p bo‘lganman, oilaviy yaqinligimiz bor edi. Ustozning farzandlari hamon yuragimga yaqin kishilar. Ayniqsa  oila bekasidagi mehmondo‘stlik  meni hayratga solgan. Bilasizmi, yigit kishining  baxti boyib ketgani yo lavozimi ko‘tarilganida emas, oilada, xonadonda  tinchlik, xotirjamlik, samimiyat  bo‘lsa baxtning o‘zi shu. Har qancha tilla topmang, ko‘ngil huzur topmasa tatimaydi. Yillar davomida  topgan aqidam, xulosam shu.  

Abdurashid  Ishnazarovni bugun nafaqat Zomin tumanida, balki viloyatda ham ko‘pchilik yaxshi taniydi. U traktorning tovushidan nuqsonini ayta oladigan zukko muhandis sifatida  uzoq yillar  kattayu kichik xo‘jaliklarda  bosh muhandis bo‘lgan, so‘ng  dongdor kolxozning nomdor raisiga aylangan.  Shu zayl u qishloq xo‘jaligi sohasidagi barcha tashvishlarda elga yelkadosh, oddiy   odamlarga ko‘makchi bo‘ldi. 
Chorvodor bo‘lishiga esa molbozordagi holat turtki bergan.

– 1995 yil o‘g‘limga sunnat to‘y qilmoqchi bo‘lib mol bozorga tushdim. Maqsad  semizgina qo‘chqor olish. Bilasiz bizning Zominda  molbozor erta boshlanadi, sal kechiksangiz yaxshi mol qolmaydi, olib sotarning ixtiyoriga o‘tib ketadi. U yoqqa, bu yoqqa o‘tib, qo‘y bozorni oralab  ko‘ngilga mos keladigan qo‘chqor topishni ko‘zladim. Afsuski  uchramadi. Shunday bo‘lsada bittasiga xaridor bo‘ldik. Narxi tosh-toroziga to‘g‘ri kelmasada oldik. Shunda o‘zim chorva qilsam bo‘lmaydimi, o‘zim  qo‘chqor boqsam, bugun olgan qo‘chqorim yarim puliga tushardi, yer bo‘lsa bor, imkon bor, o‘g‘illarni ham chorva boqishga o‘rgatishim kerakku, deb o‘yladim. Shunday bo‘ldi ham. Bugun  300  boshdan ortiq qo‘y,  110 bosh qoramollarimiz bor. Bu borada ko‘pchilikdan ustunmiz, deydi fermer. –  Barcha qoramollarimiz naslli, xorijnikidan kam emas. Shu bois kuniga yarim tonnadan ortiq sut tayyorlab  Zomin sanatoriyasiga, litrini besh yarim ming so‘mdan  sotyapmiz. Tag‘in davlat sotilgan sut uchun subsidiya ham beryapti. Xudoga  shukr.

Adbirashid aka  “Nasldor dala chorvasi” fermer  xo‘jaligi ixtiyorida 40 gektardan ortiq yer borligini, 30 gektarida makka, qolganida beda borligini aytdi. Beda pichani va makka silosi  sigirlar sutini ko‘paytiradi, eng sovuq kunlarda ham jonivorga quvvat beradi. Shu bois xo‘jalik ahli  bu ekinlardan yuqori hosil ko‘tarish, qishlovga ham puxta tayyorgarlik ko‘rish niyatida mehnat qilishmoqda. 7 kishi doimiy ish bilan band, ba’zan ehtiyojga qarab ularning soni ko‘payib ketadi. Ferma oshxonasida esa ishchilar uchun doimo issiq ovqat bor, pazandalik borasida ham fermer xo‘jaligi oshpazining oldiga tushadigan kishi yo‘q.

– Uch nafar o‘g‘limning hammasi viloyatdagi banklarda  ishlaydi, biri boshliq, yana biri mas’ul lavozimda.  Aftidan ular hayotda hisob-kitobni puxta olib borish juda muhim ekanligini barvaqt anglashgan.  Axir rais bo‘lib ishlaganman, xo‘jalik iqtisodini ko‘tarish borasidagi suhbatlar uyda ham davom etganda. Xudoga shukr o‘g‘illar o‘zini eplayapti, bizga ehtiyoji yo‘q. Bir so‘z bilan aytganda ularning  mehnatkashligidan xursandman. Ishga erta ketadi, kech qaytadi, manfaatdorlik shunga yarasha. Xuddi fermerga o‘xshashadi, – deydi Abdurashid aka jilmayib. – Yaqinda Turkiya davlatida, sayyoh sifatida bir hafta bo‘ldim.  Zo‘r, tomosha qilsa bo‘ladigan joylar ko‘p. Bir-biridan chiroyli  restoranlar, kafelar. Xizmat ko‘rsatish sifati juda yuqori, ammo tezda zerikib qoldim. Zominni, tog‘dan sharqirab oqayotgan soy bo‘yini, shu soy yonidagi  choyxonani sog‘indim. Axir shu yerga do‘stlar, qarindoshlar bilan tez-tez kelib turamiz, ob-havosi toza, bunday manzara dunyoning biror joyida yo‘q. Qo‘y va qoramol go‘shtidan tayyorlangan  turfa xil kaboblarning  hidi, oo, buni  sog‘inmay bo‘ladimi? Ochig‘i biz hali yurtimizning  ohangrabo tomonlarini, oshxonasiyu tabiat manzaralarini  ko‘p targ‘ib etishimiz lozim. Agar siz ham o‘rtoqlar bilan tabiat qo‘ynida dam olishni istasangiz  hech ikkilanmay Zominga, soybo‘yiga kelavering. Go‘sht va turli ne’matlarning  sifatiga men kafil. Chunki bu ne’matlarni men va men kabi zominlik mirishkorlar, usta dehqonu chorvadorlar yetishtirmoqda. 

       Abdunabi  Aliqulov