“Маҳаллада дув-дув гап” илҳом бахш этар

Маҳалланинг кексаси – файзи, 

Юрагидир – оловқалб ёшлар.

Ошинодир йилнинг тўрт фасли

Бир-бирига маҳалладошлар.

Элчиликда келим-кетим бор,

Маъракада тортилар ошлар.

Қўни-қўшни яқин мададкор,

Қараб турмас маҳалладошлар!

Фарзандлари бирга чўзар бўй,

Орзулар ҳам гуркирай бошлар.

Кимга дуо, кимга керак уй:

Кенгаш қилар маҳалладошлар.

Эл бирлашса – сайллар бўлгай,

Бир ёқадан чиққай минг бошлар.

Қозонларга сумалак тўлгай,

Наврўзда жам маҳалладошлар.

Бир болага етти том – она,

Дакки каби керилган қошлар.

Керак пайти қилгайдир таъна,

Мақтагайдир маҳалладошлар.

Ўзбекистон – меҳр диёри: 

Бунда йўқдир дийдаси тошлар.

Дастурхондай тўкиндир бори:

Маҳаллаю маҳаладошлар!

Тўлқин ЭШБЕК,

Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмаси аъзоси,

Маънавият фидойиси