ФОТОЭССЕ

Тунги осмон. Қарши кўчаларида шовқин пасайган, дарахтлар орасида шамол ҳам сукут сақлаётгандек. Ой эса аста-секин сояга чўмиб борар, унинг юзида Ернинг сояси сирли бир ранг билан акс этарди. Бу жараён “қонли Ой” эди.

Ойнинг илк сояланиши. Ёрқин юлдузлар орасида Ойнинг чети қорайиб ажиб манзара ҳосил қилган. Бу кадр инсоннинг коинотга бўлган ҳайратини ифодалайди.  

[gallery-25203]

Тўлиқ тутилиш – қизил рангдаги сокинлик. Ой энди тўлиқ сояда. Ранги қизил, аммо бу рангда қўрқув эмас, гўзаллик бор. Суратда электр симлари фонида Ой – замонавийлик ва абадийлик ўртасидаги зиддиятни эслатади. Ой атрофида юлдузлар чарақлайди. Суратда Ой – ёлғиз, аммо кучли. Бу кадр инсоннинг ёлғизлиги ва коинотдаги ўрнини эслатади. Дарахтлар сояси эса бу ёлғизликни қучоқлаб тургандек.  

Соядан чиқиш – нурга қайтиш. Ой аста-секин яна ёришади. Бу – умид, янгиланиш, ва коинотнинг доимий айланиши. Суратда Ой – гўё бир кечалик сукутдан сўнг яна гапирмоқда.

Тонг нафаси. Ойнинг сўнгги шуласи Қарши осмонида тонг билан учрашади. Шаҳар чироқлари энди унга халақит бермайди, аксинча, улар билан уйғунлашиб, янги куннинг бошланишига ишора қилади. Бу – туннинг якуни, аммо хотиранинг абадийлиги.

Бу фотоэссе шунчаки осмондаги ҳодиса эмас, балки инсоннинг коинотга бўлган муҳаббати, ҳайратининг бир парчаси. Фотожурналистнинг нигоҳи орқали биз Қарши осмонининг бир кечасини, кеча юртдошларимиз гувоҳ бўлган Ойнинг соядаги саёҳатини кузатдик. Бу саёҳат инсонни ўзлиги, ўтмиши ва келажаги ҳақида ўйлашга ундайди.

Жамшид НОРҚОБИЛОВ(сурат),ЎзА