Садриддин Айний вақт ўтган сайин ижодиётнинг қадр-қиймати ортиб, теранлик сирлари кенгроқ, чуқурроқ кашф этиладиган қалам соҳибларидан саналади.

Айнийнинг “Судхўрнинг ўлими”, “Эсдаликлар” китоби манаман деган улуғ бир истеъдоднинг шон-шуҳратини жаҳонга таратиш ва муаллифига бадиий ҳайкал ўлароқ боқий яшаш қудратига эга, деса асло хато бўлмайди. Бунга аниқ ишонмоқ учун эса ушбу икки нодир китобни жаҳоннинг қайси халқлари тилларга таржима қилинганлигини хаёлдан ўтказиш кифоя.

Айнийнинг илмий-ижодий меросини адабиёт, тарих, педагогик ёки адабиётшунослик нуқтаи назаридангина эмас, балки тилшунослик жабҳасидан ҳам баҳолаш лозим бўлади. Айнийнинг улуғлиги ҳам, тенгсизлиги ҳам ана шунда.  

Айний илм ва ижод учун туғилганлигини билар, шунинг учун бутун куч-қуввати, қобилиятини илм-фан, адабиёт равнақига бағишлаганди.

"Жадидлар — миллат қаҳрамонлари" лойиҳасининг бу галги сони ёзувчи, олим ва жамоат арбоби Садриддин Саидмуродзода Айнийга бағишланади.

<iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/F66QCwC4Q-s?si=iEsqdNwiGayRppY4" title="YouTube video player" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture; web-share" referrerpolicy="strict-origin-when-cross-origin" allowfullscreen></iframe>

М.Турдалиева, А.Аҳмедов,ЎзА